ممانعت از انتقال مرجعیت ملی کنوانسیون تنوع زیستی به سازمان محیط زیست
رئیس فراکسیون کشاورزی پویا و امور عشایر مجلس در نامه ای به رئیس جمهور خواستار ممانعت از انتقال مرجعیت ملی کنوانسیون تنوع زیستی به سازمان محیط زیست شد.

به گزارش خبرنگار خانه ملت، پیمان فلسفی، رئیس فراکسیون کشاورزی پویا و امور عشایر و نایبرئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی، در نامهای به رئیسجمهور خواستار توقف طرح انتقال مرجعیت ملی کنوانسیون تنوع زیستی از وزارت جهاد کشاورزی به سازمان حفاظت محیط زیست شد و این اقدام را مغایر با منافع ملی دانست.
فلسفی، رئیس فراکسیون کشاورزی پویا و امور عشایر مجلس شورای اسلامی، در نامهای به رئیسجمهور نسبت به تبعات منفی انتقال مرجعیت ملی کنوانسیون تنوع زیستی از وزارت جهاد کشاورزی به سازمان حفاظت محیط زیست هشدار داد.
وی در این نامه تأکید کرده است که جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۳۷۵ به عضویت این کنوانسیون درآمده و از سال ۱۳۹۸، طبق مصوبه هیئت دولت، مرجعیت آن به وزارت جهاد کشاورزی واگذار شده است. به گفته فلسفی، این وزارتخانه با در اختیار داشتن بیش از ۲۰۰۰ متخصص، ۲۱ مؤسسه تحقیقاتی، ۳۴ مرکز استانی و بالغ بر ۵.۵ میلیون نمونه ژنتیکی، ظرفیت تخصصی و زیرساختی گستردهای برای ایفای این نقش دارد.
وی با اشاره به نقش دبیرخانه کنوانسیون در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، عملکرد این نهاد را در هفت سال گذشته «چشمگیر و اثرگذار» در سطح ملی و بینالمللی توصیف کرد.
فلسفی در ادامه هشدار داد که هرگونه جابهجایی دبیرخانه از وزارت جهاد کشاورزی، بهویژه در موضوعات نوینی چون مهندسی ژنتیک، زیستشناسی سنتتیک و توالیهای دیجیتال، میتواند با تضعیف مرجع تخصصی کشور، به منافع ملی آسیب بزند.
او در پایان با ارائه پیوست دلایل مستند حقوقی و تخصصی در خصوص مخالفت با جابجایی مرجعیت مذکور از رئیسجمهور خواسته است با دستور لازم، از ادامه بررسی این موضوع در کمیسیون زیربنایی دولت جلوگیری کرده و جایگاه وزارت جهاد کشاورزی بهعنوان مرجع ملی این کنوانسیون حفظ شود.
برخی مستندات قانونی و مقررات داخلی و بینالمللی اشاره شده در پیوست نامه مذکور عبارتند از:
۱. ماده ۱۹ پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا: این ماده کشورها را موظف میکند که مرجع ملی برای اجرای پروتکل ایمنی زیستی تعیین کنند و در ایران این مرجع ملی وزارت جهاد کشاورزی است ( پایه حقوقی مرجعیت وزارت جهاد کشاورزی در کنوانسیون تنوع زیستی و پروتکلهای مرتبط را تبیین شده)
۲. ماده ۱۱ قانون ایمنی زیستی کشور (مصوب ۱۳۸۸): این ماده بهصراحت وزارت جهاد کشاورزی را بهعنوان مرجع ملی ایمنی زیستی معرفی کرده است.
۳. ماده ۲ قانون تشکیل وزارت جهاد کشاورزی (مصوب ۱۳۷۹): بهطور ویژه، حفاظت، جمعآوری، ارزیابی و احیا ذخایر ژنتیکی و تنوع زیستی در حوزههای کشاورزی، جنگل، مرتع و دام و آبزیان بر عهده وزارت جهاد کشاورزی قرار دارد.
۴. ماده ۳ و ۴ قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع ژنتیکی کشور (مصوب ۱۳۹۷): مسئولیت حفاظت از ذخایر ژنتیکی در تمامی امور کشاورزی و دامپروری بر عهده وزارت جهاد کشاورزی است.
۵. ماده ۵ قانون ایمنی زیستی جمهوری اسلامی ایران (مصوب ۱۳۸۸): این ماده بیان میکند که حفاظت از ذخایر ژنتیکی در امور کشاورزی بر عهده وزارت جهاد کشاورزی است.
۶. ماده ۲ فصل دوم قانون حفاظت از جنگلها و مراتع (مصوب ۱۳۴۶): اشاره به مسئولیت وزارت جهاد کشاورزی در حفظ و بهرهبرداری از منابع جنگلی و مراتع کشور دارد.
ماده ۳ قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی (مصوب ۱۳۷۴): وزارت جهاد کشاورزی مسئول حفاظت و مدیریت منابع آبزی در کشور است.